Auschwitz, juni 2018

Het eigenlijke doel van mijn tripje naar Krakau was niet de stad zelf, maar wel Auschwitz. In het verleden heb ik al een aantal voormalige concentratiekampen bezocht, maar in Auschwitz was ik nog nooit geweest. 

In Auschwitz I, met enkel bakstenen barakken, wordt vooral het verhaal van de kampen, van de mensen die in de kampen terechtkwamen, verteld. Er worden ook namen en gezichten op die mensen geplakt, er worden persoonlijke spullen getoond. Auschwitz II (Birkenau), een drietal kilometer verder, is vooral indrukwekkend door z’n omvang. Het is groot, gigantisch groot. Een aantal barakken zijn heropgebouwd, zowel houten als bakstenen, om zo een idee te geven van de ‘leefomstandigheden’. Maar van de meeste zijn enkel nog de schoorstenen van de verwarming te zien, twee per barak. En het zijn veel schoorstenen, héél veel schoorstenen

Het ongelooflijke aan Auschwitz is dat de moord op mensen van vlees en bloed werd herleid tot een industrieel proces. Met een opeenvolging van verschillende processtappen, die geoptimaliseerd werden zoals in een industrieel complex…

In een van de eerste gebouwen die we bezochten hangt ook de toepasselijke spreuk: “Those who cannot remember the past are condemned to repeat it.”

Eddy

PS: hier zijn mijn foto’s van Dachau, Buchenwald en Dora-Mittelbau.

Er is één reactie

  1. Ik ben al verschillende keren naar Auschwitz en Birkenau geweest en het blijft aangrijpend. Auschwitz moet je buiten het seizoen bezoeken omdat er te veel bezoekers zijn. Als je er bijna alleen, vooral in de winter, alleen rondloopt heb je een heel andere ervaring.

Geef een reactie

Close Menu